تارنمای مشرق به نقل از موسسه مطالعات و پژوهشهای سیاسی پژوهشی را منتشر کرده که نشان میدهد وضعیت اقلیتهای دینی ایران در زمان رضاشاه به مراتب بهتر از دوران جمهوری اسلامی بوده است.
به گزارش«محبتنیوز» تارنمای مشرق نزدیک به سپاه در گزارشی به بررسی «وضعیت اقلیتهای مذهبی در دوران رضاشاه» پرداخته و به نقل از منابع و کتابهای تاریخی و پژوهشی نوشته «اقلیتهای مذهبی… از اهمیت بیشتر و فرصتهای بهتر برای پیشرفت اقتصادی برخوردار بودند که نتیجه عملکرد دولت رضاشاه در جهت برخورد برابر با کلیه شهروندان بود».
در این گزارش ادعا شده «این وضعیت ناشی از احساسات آزادیخواهانه یا مساواتطلبانه رضاشاه نبود، بلکه بیشتر از تمایل او به قرار دادن کلیه ایرانیان در یک سطح در مقابل دولتی نیرومند سرچشمه میگرفت».
مشرق این را هم تاکید کرده که در دوره رضاشاه پهلوی در حالی که شعایر اسلامی مورد بیاعتنایی قرار میگرفت و روحانیون از هر سو تحت فشار بودند، وضع اقلیتهای مذهبی در این دوره به مراتب بهتر از اکثریت مسلمانان بود.
در بخشی از این گزارش آمده «نتیجه این سیاست بهبود وضع اکثر مسیحیان ارمنی، یهودیها و زرتشتیها بود که باب تعداد زیادی از مشاغل و حرفههای جدید به روی آنها گشوده شد».
نه تنها پژوهشگران بلکه آمار و ارقام حکایت از آن دارند که پس از روی کار آمدن جمهوری اسلامی در سال ۱۳۵۷ اقلیتهای دینی در ایران یکی از سختترین ادوار تاریخی خود را تجربه کردند، اعدام دگراندیشان مذهبی و دینی اگر چه نسبت به اوایل انقلاب کاهش پیدا کرده، اما شکنجههای روحی و جسمی، حبسهای طولانی، تبعید و فشار بر اقلیتهای دینی روز افزون بوده است.
گرچه در این گزارش ادعا شده در زمان رضاشاه وضعیت اقلیتهای دینی از مسلمانان بهتر بوده اما به جرات میتوان گفت این ادعا از نظر تاریخی در قیاس با امروز مردود است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر